Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Głowa żółta z rozległą, czarną plamą wokół przyoczek. Twarz i oczy pokryte odstającymi, żółtymi włoskami. Tułów czarny z żółtymi pasami na bokach scutum sięgającymi nasady skrzydeł. Scutellum żółte. Odwłok wyraźnie stylikowany i silnie zwężony, wystający daleko poza skrzydła; stylik u nasady czarny, a poza tym żółty lub pomarańczowy. Pozostałe segmenty odwłoka pomarańczowe lub żółte z czarnymi plamami na tergitach. Pokładełko proste, mniej więcej trzykrotnie krótsze od odwłoka. Przednie i środkowe nogi żółte z przyciemnionymi wierzchołkami stóp. Tylne golenie w części apikalnej lekko zgrubiałe i czarne. Skrzydła przezroczyste; zwierciadełka brak. Czułki u obu płci czarne z pomarańczowym lub żółtym członem nasadowym.
- Liczebność. Pospolity
- Biotop. Lasy i ich skraje, polany, łąki, ogrody, zarośla
- Wymiary. Długość ciała około 10 mm
- Aktywność. Czerwiec/lipiec – październik; co najmniej 2, a zwykle 3 pokolenia w sezonie
- Lokalizacja. Lubuskie
- Pokarm. Larwy są parazytoidami gąsienic Cydia pomonella, Archips rosana, Archips cratageana, Cydia pactolana, Eudemis profundana, Spilonota ocellana, Earias clorana i kilkudziesięciu innych jeszcze gąsienic motyli z rodzin Tortricidae, Pyralidae, Nolidae, Notodontidae, Gelechiidae… Samice porażają zwykle młodsze stadia gąsienic żerujące wewnątrz owoców
- Podobne. Stosunkowo charakterystyczny
- Uwagi. Autorka obserwacji i identyfikacji – Lucyna Bugiera