Tenthredinidae – Pilarzowate
Głowa i tułów czarne. Nadustek czarny. Odwłok czerwonoczarny – wierzchołek odwłoka u obu płci czarny, łącznie z 7 tergitem. Apikalna cześć tylnych goleni i pierwszego członu stopy łopatkowato rozszerzone. Larwa z wierzchu czarna, lub czarnobrązowa, od spodu jaskrawo żółta; żółte także posuwki. Wg aktualnej nomenklatury rodzaj Craesus został zastąpiony rodzajem Nematus – tymczasem pozostaję przy poprzedniej nazwie rodzajowej.
Warszawa – Ogród Botaniczny PAN 29.08.2021 Fot. Sylvester Kociniak
Warszawa – Ogród Botaniczny PAN 29.08.2021 Fot. Sylvester Kociniak
- Liczebność. Niezbyt pospolity, samce skrajnie rzadko obserwowane
- Biotop. Skraje lasów, zadrzewienia, aleje, ogrody, parki; preferuje tereny wilgotne
- Wymiary. Samica: 7-11 mm. Rs 19-22 mm. Samiec: 5-5.5 mm. Rs 13-15 mm
- Aktywność. Maj – sierpień. Larwy od czerwca do października
- Lokalizacja. Łódzkie, mazowieckie
- Pokarm. Nektar, spadź. Larwy żerują gromadnie na brzozach, rzadziej na olchach – w razie zagrożenia wyginając ciało na kształt znaku zapytania
- Podobne. U rzadszego Craesus alniastri nadustek jest biały. Craesus septentrionalis różni się pomarańczowymi tylnymi udami oraz ubarwieniem odwłoka – 7 tergit jest u obu płci czerwony, a u samicy czerwony jest cały wierzchołek odwłoka. Larwa charakterystyczna
- Uwagi. Larwy są porażane przez rozmaite gatunki gąsieniczników, męczelkowatych i rączyc
- Uwagi 2. Autorzy obserwacji – Sylvester Kociniak avidal
Łódź – Widzew 16.08.2013
Łódź – Widzew 16.08.2013
Łódź – Widzew 16.08.2013