Vespidae – Osowate
Ciało smukłe, silnie wydłużone. Ubarwienie kontrastowe, czarnożółte. Między czułkami samca znajduje się podłużna, żółta plama. Nadustek samicy czarny. Nadustek samca żółty. U obu płci dolna krawędź nadustka pokryta równej długości włoskami – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Scutum z żółta obręczą barkową. U samicy na boku mesoscutum na ogół obecna ułatwiająca identyfikację żółta plama w kształcie przecinka, której jednak może zanikać. Tułów kulisty, pękaty, przy czym pierwszy pierścień stylikowany, oddzielony od pozostałych przewężeniem. Na 2-im tergicie dwie małe, żółte plamki boczne oraz wcięty po środku pierścień apikalny. Wierzchołki tylnych goleni samicy czarne – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Czułki ciemnobrązowe; u samca wierzchołki czułków haczykowato zagięte.
- Liczebność. Niełatwa do oszacowania z uwagi na trudności identyfikacyjne; zapewne nierzadka
- Biotop. Piaskownie przyleśne, żwirownie, przydroża, murawy kserotermiczne, nieużytki, wrzosowiska, ogrody, tereny ruderalne. Ulepione z gliny dzbaneczkowate gniazdo samicy przytwierdza cienką, jedwabna nicią do łodyg i gałęzi, do ścian budynków lub kamieni
- Wymiary. Długość ciała 12-17 mm
- Aktywność. Maj – wrzesień
- Lokalizacja. Mazowieckie. Występuje w całym kraju
- Pokarm. Nektar, soki roślinne. Larwy entomofagiczne, pożerają sparaliżowane gąsienice motyli, zwykle z rodziny Geometridae, ale też Tortricidae, Pyralidae, Crambidae i innych; rzadziej larwy rośliniarek (Tenthredninidae, Cimbicidae) oraz ryjkowców Curculionidae
- Podobne. Inne gatunki z rodzaju, których rozróżnienie na fotografiach terenowych zwykle jest niewykonalne
- Uwagi. Autorka obserwacji – Teresa Stolarczyk
- Więcej o gatunku