Asilidae – Łowikowate
Głowa silnie owłosiona, z gęstą brodą, bez wyraźnie wystającego wzgórka twarzowego. Ubarwienie ciała czarne, lub szarobrązowe w zależności od opylenia danego gatunku i osobnika. Tylne golenie rozszerzone przy wierzchołkach. Skrzydła szkliste, lub przyciemnione; przyciemnione całkowicie lub tylko w części nasadowej, ewentualnie dla odmiany tylko przy wierzchołkach – a wszystko to w zależności od płci i gatunku. W Polsce 4 gatunki bardzo trudne do rozróżnienia na fotografiach terenowych.

Skowronno 11.06.2018

Skowronno 11.06.2018

Rezerwat Skowronno 19.06.2016 Prawdopodobnie Holopogon fumipennis

Rezerwat Skowronno 19.06.2016

Krzyżanowice 10.07.2016

Krzyżanowice 10.07.2016

1. Liczebność. Rzadkie, lub bardzo rzadkie
2. Biotop. Gatunki ciepłolubne zasiedlające otwarte, nasłonecznione tereny, zwłaszcza murawy kserotermiczne
3. Wymiary. 4.5-8 mm. Stosunkowo najmniejszy jest Holopogon dimidiatus osiągający do 5 mm. długości ciała, przeciętnie największy natomiast Holopogon nigripennis
4. Czas lotu. Maj – wrzesień
5. Lokalizacja. Ponidzie. Na Wyżynie Łódzkiej rodzaj bardzo rzadki, lub wręcz nieobecny; najbliższe znane mi stanowisko znajduje się w Przedborskim Parku Krajobrazowym
6. Pokarm. Drapieżne, zwykle łowią mniejsze od siebie muchówki i błonkówki
7. Podobne. Gatunki z rodzajów Cyrtopogon, Stenopogon i Lasiopogon łatwo odróżnić min. po wystającym wzgórku twarzowym. Dorastający do 10 mm Stichnopogon albofasciatus różni się użyłkowaniem i białymi plamami z opylenia na odwłoku

Skrzydło – użyłkowanie

Gatunki występujące w Polsce:

• Holopogon dimidiatus – Czerwona Lista kat. VU
• Holopogon fumipennis – Czerwona Lista kat. VU
• Holopogon nigripennis 
• Holopogon priscus – przypuszczalnie najliczniejszy z rodzaju