Asilidae – Łowikowate
Głowa silnie owłosiona, z gęstą brodą, bez wyraźnie wystającego wzgórka twarzowego. Ubarwienie ciała czarne, lub szarobrązowe w zależności od opylenia danego gatunku i osobnika. Tylne golenie rozszerzone przy wierzchołkach. Skrzydła szkliste, lub przyciemnione; przyciemnione całkowicie lub tylko w części nasadowej, ewentualnie dla odmiany tylko przy wierzchołkach – a wszystko to w zależności od płci i gatunku. W Polsce 4 gatunki bardzo trudne do rozróżnienia na fotografiach terenowych.
Skowronno 11.06.2018
Skowronno 11.06.2018
Rezerwat Skowronno 19.06.2016 Prawdopodobnie Holopogon fumipennis
Rezerwat Skowronno 19.06.2016
Krzyżanowice 10.07.2016
Krzyżanowice 10.07.2016
- Liczebność. Rzadkie, lub bardzo rzadkie
- Biotop. Gatunki ciepłolubne zasiedlające otwarte, nasłonecznione tereny, zwłaszcza murawy kserotermiczne
- Wymiary. 4.5-8 mm. Stosunkowo najmniejszy jest Holopogon dimidiatus osiągający do 5 mm. długości ciała, przeciętnie największy natomiast Holopogon nigripennis
- Czas lotu. Maj – wrzesień
- Lokalizacja. Ponidzie. Na Wyżynie Łódzkiej rodzaj bardzo rzadki, lub wręcz nieobecny; najbliższe znane mi stanowisko znajduje się w Przedborskim Parku Krajobrazowym
- Pokarm. Drapieżne, zwykle łowią mniejsze od siebie muchówki i błonkówki
- Podobne. Gatunki z rodzajów Cyrtopogon, Stenopogon i Lasiopogon łatwo odróżnić min. po wystającym wzgórku twarzowym. Dorastający do 10 mm Stichnopogon albofasciatus różni się użyłkowaniem i białymi plamami z opylenia na odwłoku
Skrzydło – użyłkowanie
Gatunki występujące w Polsce:
- Holopogon dimidiatus – Czerwona Lista kat. VU
- Holopogon fumipennis – Czerwona Lista kat. VU
- Holopogon nigripennis
- Holopogon priscus – przypuszczalnie najliczniejszy z rodzaju
