Formicidae – Mrówkowate
Ubarwienie ciała od ciemnobrązowego po czarne, tylko czułki, żuwaczki i nogi nieco jaśniejsze, brązowe. Ciało błyszczące, pokryte rzadkimi, jasnymi włoskami najlepiej widocznymi na odwłoku. Na trzonku łączącym tułów z odwłokiem (stylik) pionowy, płaski wyrostek zwany łuską. Ogólna budowa ciała bardzo harmonijna i elegancka – gmachówka pniowa powszechnie uważana jest za najzgrabniejszą krajową mrówkę.
- Liczebność. Dawniej rzadka, obecnie pospolita i liczna
- Biotop. Gniazduje w szczelinach żywych i martwych drzew liściastych – gatunek dendrofilny. Tylko sporadycznie schodzi na ziemię
- Wymiary. Królowa 9.5-11 mm. Robotnice 4-9 mm, w zależności od przynależności kastowej (robotnice minor – piastunki 4-6 mm, robotnice major – żołnierze 7-9 mm). Samce 6-7.5 mm
- Aktywność. Rójka w maju i czerwcu. Aktywne od wiosny do jesieni, o zmierzchu i w nocy. Płochliwe, prowadzą skryty tryb życia
- Lokalizacja. Austria, Polska – łódzkie świętokrzyskie
- Pokarm. Spadź i inny pokarm płynny (np. soki roślinne) oraz bezkręgowce
- Podobne. Niezbyt trudna do rozpoznania dzięki harmonijnej, smukłej sylwetce
- Uwagi. Identyfikacja osobnika z Łodzi Darecki, weryfikacja profesor Lech Borowiec
- Uwagi 2. Autor fotografii studyjnej – Kamil Stajniak
- Uwagi 3. Autorzy obserwacji – Adrian Atamańczuk avidal
Rzadkość tego gatunku jest tylko pozorna, widuję je niemal w każdym zagajniku, gdzie są większe drzewa. Często spaceruje po tych samych pniach, co Lasius fuliginosus, zręcznie je wymijając. Gniazdo Camponotus fallax mam nawet w belkach na strychu, zdecydowanie najpospolitszy camponotus krajowy 🙂
Ale chyba to dość świeża sytuacja, dotyczy powiedzmy ostatniego 10-lecia?
Tak, gdyż mrówkami interesują się od 2011 roku. W oczy rzucił mi się też przyrost populacji Formica rufibarbis, na łąkach to druga po L. niger najpospolitsza „naziemna” mrówka u mnie.