Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Głowa czarna. Twarz samca całkowicie żółta. Wewnętrzne krawędzie oczu żółto podkreślone. Tułów i odwłok czarne bądź czerwonobrązowe. Odwłok wąski i długi, wyraźnie wystający poza skrzydła. Pokładełko czarne, krótsze od odwłoka – tak długie, jak 1.8-1.9 długości tylnej goleni. Wierzchołek pokładełka łukowato uniesiony ku górze. Tylne biodra i uda przynajmniej częściowo żółte – istotna cecha diagnostyczna gatunku. Należy do podrodziny Pimplinae.
Toskania – Prato 05.11.2020 ♀ Fot. Marco Huang
Toskania – Prato 05.11.2020 ♀ Fot. Marco Huang
Toskania – Prato 05.11.2020 ♀ Fot. Marco Huang
- Liczebność. Zapewne pospolity
- Biotop. Lasy, polany, zarośla, ogrody, parki, sady – wszędzie tam, gdzie znajdzie gatunek żywicielski
- Wymiary. Długość ciała 5-11 mm. Pokładełko do 3 mm długości
- Aktywność. Maj -październik/listopad
- Lokalizacja. Włochy
- Pokarm. Larwy są parazytoidami larw i poczwarek rozmaitych owadów z różnych rzędów – wśród gatunków żywicielskich wymienia się Lyctus pubescens, Ptilinus pectinicornis, Rhyacionia buoliana, Yponomeuta malinellus. Samice porażają również pająki żyjące w szczelinach kory oraz na płaskich powierzchniach – w tym Salticus zebraneus i Segestria senoculata
- Podobne. U Clistopyga rufator tylne uda i biodra pozbawione są żółtych akcentów. U Clistopyga sziladyi i Clistopyga canadensis twarz samców jest całkowicie czarna; różnią się także detalami ubarwienia i długością oraz kształtem pokładełka, Inne gatunki z rodzaju w Europie nie występują
- Uwagi. Autor obserwacji – Marco Huang