Ichneumonidae – Gąsienicznikowate
Głowa czarna. Mesonotum czarne lub – rzadziej – czerwonopomarańczowe. Odwłok jajowaty, pomarańczowoczarny z białym wierzchołkiem. Pokładełko dobrze widoczne, ze wzgórkiem na grzbiecie czubka – cecha diagnostyczna podrodziny Cryptinae. Uda czerwone z czarnymi obrączkami na 3 parze. Samice bezskrzydłe, samce uskrzydlone.
- Status. Pospolity i liczny, choć zwykle niezauważany
- Siedlisko. Lasy, parki, ogrody, zadrzewienia, zarośla; samice chętnie biegają po pniach drzew
- Wymiary. Samica 2-7 mm. Samiec 4-8 mm
- Aktywność. Maj – październik
- Lokalizacja. Łódzkie, lubelskie
- Pokarm. Nektar, spadź. Larwy żerują na gąsienicach i poczwarkach motyli z rodzin Tortricidae, Coleophoridae, Zygaenidae, Psychidae, oraz w larwach i poczwarkach rośliniarek z rodzin Cimbicidae, Diprionidae, Tenthredinidae (np. rodzaj Athalia). Są idiobiontami, zatem ich ofiara zawsze ginie wkrótce po wstrzyknięciu jadu przez samicę; rozwijają się na ciele ofiary, a nie w jej wnętrzu
- Podobne. W Polsce występuje jeszcze co najmniej 11 gatunków z tego rodzaju, które różnią się wielkością (często ponad 10 mm) i ubarwieniem, a samice przynajmniej części tych gatunków są uskrzydlone (np. Agrothereustes leucorhaeus i Agrothereutes adustus)
- Uwagi. Autorzy obserwacji – Marek W.Kozłowski Ricosz avidal